κοιτόστρωμα

το

η κοιτόστρωση*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κοίτη + -στρωμα (< στρώνω), πρβλ. οδό-στρωμα, πλακό-στρωμα. Ο τ. μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Παλιγγενεσία].